Jakby autor zawisnął nad stołem, chleb zobaczył na nowo, a może potrzeba śpiewu trzewi tego, kto chleb w dłonie bierze, i ten chleb istotą opisu uczyni; jego morfologię, zapach pól, i trud wypieku - bo po cóż komu mleko we wierszu, nawet nie rozlane. Jeśli chodzi o scenką malarską - rzecz ma się inaczej -- korzystniej.
Pozdrawiam.

W perspektywie dużo szerszej niż polski syty dom krojenie chleba jest istnym cudem. Liczby okrągłe głodujących na planecie Ziemia są poza naszym rozumieniem może właśnie dlatego, że nas cudem chleba Bóg w swojej niepojętej łaskawości wciąż jeszcze karmi