Moja córeczka, śliczna laleczka.

Nosek zadarty, mała glóweczka.

Dołeczki cudne w policzkach obu,

nie mam na słabość do niej sposobu.

Oczka niebieskie strzygą figlarnie

i co dzień uśmiech słodki ma dla mnie.

W szkole się uczy co najmniej z paskiem

a gości wita pachnącym plackiem.

Pomocą służy ojcu i matce,

tak jak przystoi cnej nastolatce.

Problemy wspólnie rozwiązujemy,

o dorastaniu słuchać nie chcemy.

Jedno stworzenie, a szczęścia tyle

umili każdą życiową chwilę.

Czy przepis jakiś rodzice dają?

Nie, to Marynie wszystkie tak mają.

Różnie to w życiu naszym bywało

szczęście największe - nam się dostało.

Cóż matka jeszcze powiedzieć może?

Za wszystko, dzięki Ci dobry Boże.