Tak przykro  

Tak przykro gdy bliscy odchodzą 

A serce rozdarte płacze 

Do nieba ? Czy w piekieł otchłanie  

A któż wie , gdy umrę zobaczę 

Tak przykro gdy żegnać się trzeba 

Łzy z oczu ukradkiem spływają 

A myśli tak czarne jak heban 

Głos w gardle z żalu ściskają 

Tak przykro w cmentarnej alei 

Nad rozkopaną mogiłą 

Żegnać bez cienia nadziei 

Osobę tak sercu mi miłą 

Tak przykro , tak bardzo mi przykro 

Że żegnać już Ciebie muszę 

Wierzę że Pan na niebiosach 

Przyjmie do siebie Twą duszę