Jakbym siedział na ławeczce i zapisywał przelatujące przed oczyma różne obrazy...
:)

wiąz zcytrynowiał
umiera ze mną

grabów ramiona pochlastane
wykrwawiony winobluszcz -

to takie sobie dopowiedzenia... :(

dopowiedzenia bardzo wyrafinowane, przyznam..niemniej wymowa na ciepło:)

Impresja, malowane życiem:)

Teraz oceny plus komentarz:

usuń, Autorze, tę "niewymuszoną". Jeżeli gracja, to musi być niewymuszona. Wymuszona, gracją nie jest a wystudiowanym - udającym ową grację - gestem :)))

Serdecznie, choć nie do śmiechu...

no tak, ale już nie zahakeruję za dużo komentarzy nie poprawię :)

Podoba mi się, mało słów, a tak wiele treści (w skojarzeniach).

Moja propozycja:

"ostatni motyl tłucze szybę"
zaglądają spadochroniarze - gracja jesieni"

podoba mi się Luciu ale tutaj już nie mogę, wykorzystam gdzie indziej :)

Pięknie, barwnie, obrazowo i bardzo emocjonalnie. Taki swoisty poetycki kalejdoskop.

Treściwie, obrazowo i wiele treści

Bierne "ja" w kontrapunkcie do zdecydowanie aktywnego dynamicznego świata - to ta postawa /już leżącego na obu łopatkach/ widza, obserwatora dostępnego nam horyzontu zdarzeń. Warto przy tym pamiętać, że nasze ludzkie pole widzenia to zaledwie od 60 do 100 stopni z kawałkiem (tymczasem CAŁOŚĆ tego horyzontu to tych stopni 360!).

Tylko kameleon widzi wszystko

Co zatem tak naprawdę widzisz, szan. Odbiorco?

Szkic? (patrz nagłówek)