JESIENNA  RYMOWANKA

Jesień deszczem się zaczyna

i szarugą w twarz zacina.

Wieje wiatr, jest zimno, słota,

wokół pełno kałuż, błota.

Lecz też piękne są poranki,

słońce skryte w mgły firanki.

Rozproszą się opary białe

i radośnie zalśni całe.

Potem rozświetli rzęsiście

trawy, krzewy, drzewa, liście.

By pokazać swe walory

tej jesiennej pięknej pory.

Srebrzyście się mieni runo w lesie

wiatr babie lato z pająkiem niesie.

Wśród mchów, igliwia oraz paproci,

rosa kropelkami grzyby złoci.

Wcześnie słońce do snu się szykuje,

gwiezdne niebo przymrozek zwiastuje.

Wczesny poranek szroni srebrzyście

z drzew zmrożone spadają liście.

Gdy przyjdzie zima to mróz potrzyma

a potem wiosna będzie radosna,

póżniej gorące dokuczy lato

a jesień złotem błyszczy nam za to.