"Może krztynę romantyzmu", tak bym to sobie przestawiła?

Serdecznie :)))

Wiersz z gatunku "sztambuchowych" dlatego taki słodki jak te dawne, ilustrujące słodkie dzieciątka, ptaszki, motyle, pieski oraz kotki, pocztówki :))) I babcine szydełkowe serwetki, nad łóżkami makatki, zszywane z kawałków dywaniki układane na idealnie czystej, szorowanej piaskiem, podłodze :)))

Sentymentalnie :)))

Myślę, że romantyzm jest nadal, tylko się ciut uwspółcześnił. Ale i mnie brak tych romantycznych słodkości:)
O warsztacie już mówiłam przy poprzednich wierszach...do autorki należy decyzja, ponieważ to jej dziecko :) Z podobaniem :)

nie przeszkadza mi (tj. nie zwodzi mnie na manowce) romantyzm w takim wydaniu