Kiedy przeczytałem limeryk do trzeciego wersu, to chciałem wrzasnąć, że pianista sam nie stroi fortepianu, ale dalsze wersy wyprowadziły mnie z błędu, a jednocześnie zaskoczyły. Brawo!

Kolejny przykład, że warto wpierw przeczytać do końca. "Pośpiech jest dobry przy łapaniu much". Utwory lepiej smakować bez tego pośpiechu ;)

Z pozdrowieniem, Janko.

No, bo na fortepianie można... nie tylko grać! Świetny podtekst.

Aby grać i swawolić - trzeba wciąż się szkolić :)
Świetne :)

Hardy! Doskonały limeryk! :) :) :)

A mnie tak się napisało, trochę w temacie:

A pewna śpiewaczka z Tucholi
każdemu śpiewała, do woli.
Uznania czekała,
lecz słuchu nie miała.
Dziś skrzypi samotna w swej doli.

:)

Fortepian ma wielofunkcyjne zastosowanie, Optymisto ;)

Atram, szkolenie nie zawsze czyni mistrza, ale dobrego... rzemieślnika zawsze ;)

Jak czytam, Piórko, nie wszystkim nawet długotrwałe szkolenie pomoże, kiedy "się śpiewać nie może". Zostaje skrzypienie ;)

"wracając do sedna sprawy
kiedy zbyt rzadko strojony
instrument nie jest łaskawy
wręcz często jest niewzruszony"

O,to to właśnie, Chrissie :) Stara zasada, owoc doświadczeń tysięcznych pokoleń przed nami ;)

Pianista jeszcze młody, można mu wybaczyć. Ale racja, trzeba ćwiczyć. Fajny limeryk. :))

trudno zadowolić siebie i instrument?:-)

Bajko, poćwiczy, to mu okrzepn... znaczy, pianista zmężnieje. Dziękuję :)

Anettulao, tu nie chodzi o zadowolenie instrumentu... on właśnie jest tylko instrumentem; drogą do celu, a nie samym celem ;)