Lekkość, zwiewność przyciągają uwagę.

Schludność biały kołnierzyk nosi.

Piękno i uroda naprzeciw brzydocie.

Milczenie z krzykiem się nie godzi.

Uczucia własne, czyjeś są obce.

Prawda z kłamstwem w szczerość grają.

Bieda, bogactwo dwie różne twarze,

peleton myśli wciąż dalej  zmierza.

Kontrasty wszędzie, na każdym kroku.

Łapiesz oddech, nic prawie  nie czujesz.

Twarz w marmurze zastygła, zbladła.

Pragnęła usta ozdobić karminem.