Dedykowane: śp. mojemu Ojcu oraz Panu Eligiuszowi Wilińskiemu...

Jak ktoś Kochany lecz nieoczekiwany

spada potrzaskiem Dzień Pański

ościeniem przybija do siebie -

W rajskich Ogrodach maki rozhuśtane

furtka do nieba uchylona

w sieni stąpanie Boga bezszelestne...

*

Po krokach Go rozpoznać

w sobie usłyszeć

wybiec Mu z krzykiem naprzeciw -

Uśmiechu błysk zniewalający

ten przesłoneczniony - z aury najzłocistszej

zawołał Bóg po imieniu:

chodź ze mną - MOJE DZIECKO!

I już skorupka z gliną zadeptana - -

na rajskiej lipie rozśpiewana dusza

- - -

Aniołów odlot prześwietlony

ślady niebiańskich piór

cirrusów jarzące stosiny...

3.02.1994 - 2.03.2001