w pierwszym śniegu  

upatrywałam emocji  

i przyszły  

trochę zdziwione  

niepewne do końca  

ile udźwigną  

ale miały  

na tyle fantazji  

że z piętra na parter  

po poręczy w ramiona  

zsuwając pejzaż  

oczekiwany  

szelest palców  

i czujne ucho  

grudniowych nocy