A popioły płaczki rozrzucały het! na wietrze nad wody te płynące, co uwalniało nas wszystkich od zbędnych tęsknot na zawsze i na amen

Piękna liryka miłosna z motywem rozstania na zawsze, w co potem nie możesz uwierzyć aż do samej swojej śmierci.

Miłość, która rani tak głęboko, jest przekleństwem

nareszcie się stało umarłeś dziś we mnie
widziałam zwłoki tak moje poznałam

(patrz finalne wersy)

Mamy w tej poezji ciąg równości

rozwód = rozstanie = śmierć partnera

i ta twoja trauma trwa całe życie.

Nikt nie prowadzi takich statystyk, ale to chyba bardzo ważne: ile mamy w tak szczęśliwym przecież naszym k/raju szczęśliwych ludzi?? Czy w spisie powszechnym AD 2021 jest pytanie o twoje poczucie szczęścia?