Wielkie uznanie
Cytro niepokorna - ukłony

Za Rozarem :) Super wiersz! :)))

Witaj Rozar. Chyba jednak założę tutaj bibliotekę, tu można wiersze poukładać tematycznie.

Prawda ma to do siebie, że lepiej ją mówić od razu, wtedy będzie jedna. Inkubowana, zacznie pączkować i zrodzi inne prawdy.

Jak cham mentalny, nie powiedziałem że wiersz jest super nawet dla mnie, który na poezji się nie zna i go oceniam na tyle ile zasługuje, to znaczy najwyżej.

Świetnie

"Mądry" i "mało inteligentny" (patrz nagłówek wiersza) - to pojęcia wzajemnie się wykluczające; nie ma ludzi JEDNOCZEŚNIE i mądrych i mało inteligentnych, gdyż mądrość i inteligencja ZAWSZE chadzają w parze.

Tutaj w wierszu nie chodzi o inteligencję w jej słownikowych znaczeniach - chodzi o "inteligencję" czyli tzw. dobre wyuczone maniery i kindersztubę. Jeśli jesteś, mówiąc kolokwialnie, dobrze ułożony i grzeczny, nim cokolwiek powiesz, zawsze ugryziesz się w język - a wówczas prawda odlatuje razem ze szpakami, którymi ojciec/matka cię karmili

Jeżeli potrafisz widzieć U SIEBIE belkę w oku, jesteś naprawdę mądry

krążył wokół prawdy
jakby diabeł z nim tańczył

wreszcie napisał
mataczę

(patrz odpowiedni fragment)

Samowiedza dana jest nielicznym.

Tym myślącym krytycznie na własny temat

Prawda JEST własnością wszystkich -

także tych zmarłych

i nienarodzonych.

Wystarczy wejść do zapieczętowanego przez 3 tysiące lat z okładem grobowca

np. Tutanchamona,

by się o tym przekonać

Człowiek mądry wie, że świat jest dynamiczny, a zatem jego prawdy wczorajsze zwykle przestają być prawdami jutrzejszymi. Jedno jest dla każdej mądrości uniwersalne: to, że musi być autorefleksyjna.