głowa już się nie rozgląda

skalpel błyska w ręku ordynatora

nowy otwór pozwala przeglądać zawartość

chirurg przestraja neurony

by nie fałszowała gry pierwszych skrzypiec

odcina początek poznania

tuż nad wzgórzem nie poznanego

rutynowe psychomanipulacje /dla zrozumienia końca/

kleszcze zaciski pewność ręki

następna

okaleczona głowa wychodzi z narkozy

otwiera oczy /już widzi prawdziwą dal/

oddycha /bo nie jest wredna/

to też był KOD /mamrocze chirurg/

nie nadążymy /patrz statystyki/