nie darowałbym sobie nie zaingerować w wiersz:

Kiedy byłem młody,
to wierzyłem, że
na świecie jest tyle,
tyle rzeczy, które
mnie oświecą.
A tu byłem ciemny
i jestem ciemny.
A może nawet
nigdy nie byłem
bardziej dzieckiem,
niż teraz jestem,
co jeszcze mnie,
nie wiadomo
dlaczego cieszy
(a nie martwi).

PS
Może dlatego,
że dzieci są, bądź
powinny być bezkarne.
A może dlatego
i przede wszystkim
dlatego, że wszystkie
dzieci nasze są.

Nie musiałeś ingerować :)Według mnie wersja pierwsza jest bardziej czytelna :)

:)))

Dzięki za kolejne odkrycie...

Oświecenie wprowadza tyle pytań, że w ich ćmie ginie wszelka jasność

...wierzyłem,
że na świecie
jest tyle rzeczy,
które mnie oświecą.
A tu byłem ciemny
i jestem ciemny.

(cytuję z pamięci)

... byłem ciemny
i jestem ciemny
/jak tabaka w rogu/

(patrz stosowne wersy)

Dlaczego po /średnio/ 70 latach doświadczeń i nauk nad progiem własnej mogiły wiem tylko, że nic nie wiem??