Wchodzi wypięta

Sztywna acz gibka

Palce u stóp prostuje

Spojrzenie  w bok rzuciła

-Tancerka –sprężyna

Krąg w koło obeszła

Tak arenę zbadała

Potem podbiega na środek

Opadła i legła

- W podłodze zamarła

Wstaje  wolno

Tak jakby  z trudem

Dłonie  z uporem  podnosi

I siła w nią nagle wstępuje

-Jak odezwa  do czynu

Ruszyła obrotem

Rękoma promień zaznacza

Kark  ku górze wygięła

By upaść ponownie

- I podnieść do lotu

Obiega - i woła do czynu

Kobieta na wpoły  szalona

Gestem sztandar unosi

Mieszają się myśli

- To ta? -Co wszystkich pokona

Obraca wciąż szybciej

Powietrze i mężczyzn  porywa

Ta postać niewielka

Żródło  żywiołu wszelkiego

-Wir uczyniła

Wtem wszystko się zmienia

W tym ścisku pręży się siła

I krew do oczu nachodzi

Wola i dzieło się budzi !

-I….. nagle przerwała ? ………

Cisza ……….

- Opadła kurtyna