…

księdzu Janowi Kaczkowskiemu

drobnych kroczków już nie licz

milowymi się chwal

nie stój na brzegu samotnie

nie patrz w dal

już nie utoniesz w wodzie

nie musisz bać się o oddech

ani o rozmazany obraz świata

ani o rękę wiszącą jak kłoda

wszystko z tobą dobrze

wejdź w szeroko otwarte drzwi

nie z powodu sutanny

rozprostuj skrzydła

przed powrotem na ziemię