Jest w tej uporczywej poetyckiej narracji stale jak bumerang powracająca diagnoza: stan obecny /w Polsce/ to stan jak po katastrofie.

Pójdźmy zatem KROK dalej:

CO WOBEC TEGO KONKRETNIE Z TYM KARTOFLEM GORĄCYM ROBIMY??

AUTORZE?

JAKI MA PAN SCENARIUSZ WYJŚCIA Z TEGO KATAKLIZMU?

Słuchamy.

Niska ocena społeczeństwa (i wpisana w nią pogarda dla Polaków) - patrz przypisy odautorskie - to ocena własnego, heroicznego, wielkiego duchem narodu.

Czy tak patrzą na nas Niemcy?

Ościenni Czesi, Słowacy, Ukraińcy, Białorusini, Litwini?

Może... Rosjanie?

KTO NAS TAK NISKO OCENIA??

Ja raport wam piszę
Czytajcie

(patrz ostatni dwuwers)

Kim jest ten wszechwiedzący, nie identyfikujący się z ogłupionym społeczeństwem baranów "ja"?

Polakiem?

Emilio - czuję się odpowiedzialny za ,,MOICH``
To akt jedności dlatego mam obowiązek przestrzegać ora pouczać - bo rozumiem i poznałem sprawę .

I tak w rzeczywistości jest .

Pisałem z bólem o polskich prostytutkach z lat dziewięćdziesiątych lub o kolejkach na granicy bo dotyczyły moich rodaków . Jestem jednym z nich .

A rozwiązanie ? nie ma - wyniknie z czasem na które możemy miec wpływ .

Co zatem zrobimy z nieMOIMI? Wyślemy ich na Księżyc?

Czy może do pieca z nimi?

Portal - i Pana politwiersze - śledzą tysiące - także młodych - oczu. Jaki jest ten DLA NICH optymistyczny przekaz?

Że - jako składowa tego stada owiec i baranów - mają się siebie... wstydzić?

Czy tego uczy Pan SWOJE dzieci? Żeby się wstydziły Polaków?

Nie będę ciągnąć tego tematu w nieskończoność. Forma poetycka u Pana jest - z grubsza - ok, nie ma jednak zgody na jej dawno skompromitowane, złowrogie credo.

Jesteśmy dziećmi Boga. Wszyscy. Nie ma wśród nas "moich", "twoich", "naszych" czy "waszych". Kumoterstwo, naszość, brunatne wszystkie koszule, cosa nostra itp. klimaty - to nie wolna europejska Polska XXI stulecia.

Nie wracam już do tej lekcji

Emilio - ,,moi,, to są wszyscy nawet ci co zbłądzili i to do nich kieruję.... .
Co do przekazu ,- to prawda nie jest zbyt cwany a nawet ciężki - jednak tak prawdę należy przekazywać - jasno i na temat.

Być może się mylę - ale też co ważne piszę kronikę wierszem i 90 % moich wierszy jest właśnie kroniką wydarzeń i odczuć .
I to forma kroniki wyklucza lawirowanie.
Taką kroniką poezją pisana była wiersze Izaka Kanselsona- (nie wiem czy prawidłowo) z getta warszawskiego Droga Emilio - jak ja to przeżywam - nieprawdopodobny przekaz pełen prawdy i goryczy. ten przekaz to jak spadający na głowę potężny okręt prawdy i emocji
Myślę że to co robię ma sens i jest ważne