jak na maleńkim oddechu

wplecionym w wieczory

znów nie uwierzysz

wybuduje zamek

a w ciemnych wykuszach nigdy

nie przenikną zmory

a w bramach niepokój

przenigdy nie stanie

I będzie mocarny jak splecione ręce

I bastejami przetnie wnet obłoki

I taki bedzie własnie by pomiescic

serce

Najpiękniejszy choc nawet

wcale niewysoki