Co by nie mówić,

to właśnie jest

o tym, który nie ma

czystego sumienia.

Który sobie sam jest,

bo chciałby i usiłuje,

a może i powinien

być panem i sługą.

I tak jest, bo jakżeby

nie mógł sobie sam

być dupą i głową.

A gdym tak ja miał

czystą duszę,

to by dopiero było

o mnie. A tak to,

co by nie mówić,

powiedzmy, że

nie ma miłości

bez utrapienia

i nie ma życia

bez miłości.

PS

Ucieczka od prawdy,

od odpowiedzialności

może mieć różne

formy i kształty

(byleby mataczyć),

bo każde jest dobre

(każdych występków)

usprawiedliwienie.

2016-09-21