O Pani!

O Pani moich myśli!

Jak one się kłębią...

To ulatują, to wracają,

w innej już postaci,

podobne, to niepodobne...

Szukają, błądzą,

oddalają, przybliżają...

Wpadam w nie, jak

w jakieś uniesienie,

niby zwyczajne, a cudowne!

Szukając i wierząc...

Wierząc i szukając.

O Pani mego nieba!

I mego piekła...

Z duszy,

Serca Twego

rodem...