Jeżeli rzeczywiście masz 18 lat, to gratuluję. Tkwi w Tobie niesamowity potencjał poetycki. Pomijam jeden błąd interpunkcyjny.

Niestety już dawno nie mam 18 lat, aczkolwiek ten twór napisałem, gdy miałem, teraz przed zamieszczeniem zmieniłem tylko formę dwóch, może trzech wyrazów.

Pisząc o jednym błędzie interpunkcyjnym, miałem na uwadze to, że wstawiłeś jeden przecinek. Jeżeli w całym wierszu nie stosujesz znaków interpunkcyjnych, to z tego też wypadało zrezygnować. Chyba że jest to cytat, na co sugeruje kursywa.

Tak, jest to cytat. To słowa, które wypowiadają Panie żebrzące w Warszawskich tramwajach.

Napisany w 2016 r. wiersz o ocalonym 18-leciu - w sercu wolnej unijnej Polski - to wiersz o totalnym zagubieniu, kiedy młody, zdrowy, syty, dobrze wykształcony człowiek NIE ROZUMIE ani swoich nieograniczonych możliwości, ani potencjału sytuacji, w jakiej się "ocalił", ani ani, bo:

- powoli zbliża się do śmierci;

- żyje od wschodu do zachodu;

- puste wartości;

- spać nie może panie Józefie;

- itp., itp.

Bezsens czyjegoś losu jest skutkiem określonej postawy życiowej - nie przyczyną!

Puste wartości są puste, bo to ty nie nadałeś im żadnego znaczenia