Ciekawe i bardzo współczesne poetyckie spojrzenie na rzeczywistość. W zamyśle zgrabny dwunastozgłoskowiec, w którym rymują się wersy drugie z czwartymi. Napisałem w zamyśle, gdyż w dwóch wersach nastąpiło zakłócenie rytmu poprzez ich skrócenie do jedenastu zgłosek. Można to wyeliminować poprzez dodanie dwóch króciutkich, jednosylabowych słów. Wystarczy w wersie pierwszym strofy pierwszej jako trzecie słowo wstawić "dziś", natomiast w wersie trzecim drugiej strofy też jako trzecie słowo wstawić "też", a wtedy wszystko będzie grało.

dużo wyliczasz.

janko, dziękuję za fachowy i obszerny komentarz, oraz podpowiedzi właściwego zapisu.

Prawdopodobnie szwankuje u mnie podział na sylaby.
nie-wys-tar-czy-pa-tri-o-tyzm-na-od-le-głość (12)
nie-wys-tar-czy-pa-tri-o-tyzm-zza-za-sło-nek (12)


crescencia, owszem, taki był zamysł. Domyślam się, że to zarzut. Zbyt skąpe komentarze nie zawsze są zrozumiałe.

Utwór przemawia do mnie zarówno pod względem treści jak i formy, mimo usterek wychwyconych przez pana Janka. Rzeczywiście u autora szwankuje podział na sylaby, ponieważ nie każda samogłoska jest sylabotwórcza. Przykładem jest wyraz pa-trio-tyzm.
Pozdrawiam.

Nie wystarczy patriotyzm na odległość...
Ująłeś to w poetyckiej formie.

Janko już zwrócił uwagę na małe niedociągnięcia.

Puszek, Hardy, miło Was gościć :)

Błąd w podziale na zgłoski polega na tym, że "trio" jest jedną zgłoską, mimo że występują dwie samogłoski. Podobnie byłoby z nie, wie, nim, cie itd.

Bardzo dobry i mądry wiersz. :)