Sama nazwa ,, miasteczko w pościeli " jest przyjemna .

Chmur biała gęstwina
pola lasy miasteczko otula
Spod świeżo usypanej
pościeli tego poranka
czerwono-ceglane nosy kominów
sterczą jak u nietrzeźwych
zwrócone ku niebu prószącemu
Leniwie chrapią auta
z rozjarzonymi sunąc źrenicami
Wesoło w zaspach dzieciarnia
bieli świeżymi śnieżkami
ze sobą sama wojując
Sójka śmiesznie podryguje
zażywa puchowej kąpieli
i czymś rozradowana
skrzeczy

:-D Moja wersja :-D

Bardzo serdecznie :)))

Myślę szanowna befano, że niechaj tak zostaną, jako materiał do planowanego tomiku "M jak Milicz", dwa, niejako równorzędne utwory - ten poniżej, Twojego autorstwa, jako wiersz, inspirowany moją pisemną impresją, i tekst mój, jako mini proza poetycka. Dzięki Ci za współpracę i inspirację.

Scenka pełna czaru, jak z Andersena baśni o Królowej Śniegu...

trochę jak basnie-mozna sobie wyobrazić kominy z cegiel i biela pokryte drogi .sdnieg jest wdzięcznym tematem do poezji bo jest tak samo ulotny i przmijajacy jak wiersze,i jak topnieje,nagle w mgnieniu oka robi się czarno

befano-to nie jest twój wiersz:)serdecznie