Gdy tak wciąż prawisz MY

W obłędzie błędu, jak obłudnik,

Świat nasz tym MY i WY

Rozdzielasz, jak południk

Zero - Wschód i Zachód...

Choć sporo tego Wschodu

Jest i w Londynie, Stachu,

I Anglii kodów chłodu -

U brzegów Pacyfiku. Krachu

I wojny MY tym wznosisz murów zrąb!

To twoje dumne MY -

Choć jeden byt stworzony -

Wprowadza zaraz getta WY,

I konflikt zarzewiony:

Oko za oko, ząb za ząb!

I jasne, że to tak uparte

MY nie jest tak mądre, jak myślały

Te nasze Przodki znad tej Warty,

Zlepiając nas w rodzinną całość

jakby na siłę, faktom wbrew...

Bo co to: wspólna z braćmi krew?

Prima Aprillis 2012