twoje wiersze są dziwne. Może ja się nie znam.
Nowa forma poezji?
Myślę, że po tej wypowiedzi mnie nie zablokujesz.
Z niektórymi zapytaniami się zgadzam, z innymi nie.

Wiersz przypmina mi myśli befany,ale co wnosi człowiek?Dobro,albo zło,nic więcej.

Wierszyk jest rejestrem kilku wybranych pytań o zniewolenie - i wolność. Co wnosimy jako ofiary przykucia, sklejenia, uwiązania, przymknięcia itd. I nie chodzi tylko o FIZYCZNE człowieka stłamszenie, zapętlenie, związanie. Chodzi o RÓŻNE formy (także te najsubtelniejsze) zmanipulowania naszej wolności - i o to, co jako ci zmanipulowani z tym robimy. Iluzja życia gdziekolwiek i kiedykolwiek w pełni naszych swobód chyba nikogo już dzisiaj, w 3. Tysiącleciu... nie omamia? Jest też pytanie o wolność - i o to, czym ona pachnie w sytuacji, kiedy, zerwany ze smyczy, ROBISZ, CO CHCESZ...

"Co wnosi człowiek wyzwolony?"... zależy od człowieka. A samotność dopada tego, co niewiele pozytywów w życiu dostrzega... A życie przecież takie piękne... może być.

Różne formy zniewolenia to jeszcze nic w porównaniu z wolnością, w której nie spotkasz nikogo.