Prawdę mówiąc, to nie rozumiem Twoich wierszy:)

Do raju stworzona, z raju wygoniona. I nie jedna ona, biedne pacholę, też i na naszą niedolę. Pozdrawiam

Spróbujmy zatem może krok po kroku rozważyć, co w tej zagadce mamy, jak na tym widelcu: Ewa - to jakby symbol kobiety w ogóle? Europejki, Azjatki, Aborygenki, Eskimoski, Murzynki itd., itd. Jeśli statystyczna ziemska kobieta (ta Ewa bez listka figowego) żyje współcześnie w 3. Tysiącleciu aż nazbyt często w warunkach urągających... psom??, to jakie może być przesłanie inne tego rodzaju wierszyków, jak nie takie, że należałoby nie tylko siąść i płakać pod np. ślepą Złotą Bramą w Jerozolimie - mieście męki Chrystusa, gdzie wzdłuż Via Dolorosa kwitnie jak zawsze od tysiącleci tylko jeden wielki wieczny jarmark - siąść i włosy drzeć z głowy nad WCIĄŻ JEDNAKIM LOSEM MATEK, RODZĄCYCH NA LICHYM SIANKU, nad zniewoleniem BEZ KNUTA milionów kobiet, pełzających na kolanach u Szatana, kobiet traktowanych jak towar albo maszynki do zarabiania wielkich pieniędzy?? Apostrofy w ostatniej strofie, skierowane do Golgoty (symbolu zniewolenia), do lichej stajenki, do tego kramarskiego tandeciarskiego jarmarku Jeruzalem i całej tej odwiecznej mitologii, która więzi nasz umysł, nie pozwalając wyjść Ewie-człowiekowi z tysiącleci matni - te apostrofy - to wciąż tylko BEZ SENSU wołanie na puszczy??

Stereotyp-Ewy,stajenki,Golgoty.Bóle,żale do dziś,z powodu dwojga ludzi.

Ciekawe konstrukcje tworzysz. Odwieczna Golgota u Szatana na kolanach. Chciałbym Tobie pokazać moją Golgotę, a raczej Opokę. Trwa 2 minuty. Link na priv?