To może być tylko literacka fikcja,aż tak dobrze , to nie jest:)

Ten nasz real - to surreal.

Mam ogromne trudności, by rzetelnie ocenić ten utwór. Zamysł twórczy bardzo ciekawy, koncepcja też właściwie dobra, ale z realizacją już nieco gorzej, a nawet źle. Rozpocznę od rytmu. Pod tym względem do pierwszych sześciu wersów nie mam żadnych zastrzeżeń. Pozostałość trudno omówić ze względu na brak miejsca, więc zaproponuję jej nieco zmienioną wersję. Dodam jednak wcześniej, że jeśli stosuje się znaki interpunkcyjne, to należy to robić konsekwentnie. Dlatego też należy wstawić przecinki po wersach 1., 2., 5., 6. i kropkę po 4.

Teraz proponowana wersja części poprawionej:

Proszą, bym dał im choć jakieś drobne,
Jeśli pan nie ma, to pusty portfel.
Muszę, panowie, z przykrością stwierdzić,
W kieszeni pustka, chcą się upewnić.
Czy posądzacie, że ja was kłamię?
Stul pysk i oddaj nam kasę, chamie!
Nagle zjawiła się tam policja,
Lecz literacka to tylko fikcja.

W części zaproponowanej do zmiany utrzymałem rytm z pierwszych sześciu wersów oraz wstawiłem odpowiednie i niezbędne znaki interpunkcyjne. Natomiast dokonując skrótu myślowego, usunąłem świadka, a tym bardziej, że w wersji oryginalnej był to "światek". A to już okropny błąd ortograficzny.
Trudno mi wystawić oceny, ale sądzę, że nie będą one krzywdzące. Troszeczkę je podciągnie zamysł twórczy.

Ja mam pytanie do autora-skąd pomysł,aby dziećmi nazywać panów?

Dzieci ulicy tylko mentalnie są dziećmi. Fizycznie są starcami, którym WSZYSTKO - razem z portfelem - trzeba dać