Do­tykam rąk twych  

Jak kru­cyfik­su  

Z pietyz­mem kun­sztu twórcy - Bo­ga  

Jest w nich 

Zgrab­ność go­tyku  

I siła ko­biece­go in­styn­ktu  

Jest człowieczeństwo 

Co goi ra­ny nie­szczęśników  

Z up­rzej­mością codzien­ność łagodzi  

Do­tykam i ok­reślam dzieło  

Siły i ak­sa­mitu  

W jed­nym tyl­ko z Tobą dotyku