Stałam się płynącą rzeką pod prąd

chciałam jak najdalej uciec stąd.

Wir porwał mnie tak daleko daleko

a ja nie wiedziałam co jest w tym złego.

Pragnęłam szczęścia co buzia się śmieje

Doznałam smutku gdzie wciąż deszcze leje.

Dojrzewających wiśni, słońca blasku i cienia

tego właśnie chciałam.

Kochałam nawet ludzi, którym oczy się śmiały

ale wpadłam do rzeki i świat się obrócił.

Utonęłam stałam się nią. Silną, mającą przewagę

Nad tobą i samą sobą.