44. Największy z proroków to nie rybak ubogi,

syn setnika? Przez cieślę prostego przyjęty?

Niewiasty przecudnej urody? Wszystkie drogi

do Rzymu wiodą! Wiecznym miastem on przeklęty!

1. Czy to nie jest przypadkiem nieporozumienie,

kiedy upadli, śmią upadłemu upadłość

ogłaszać? Budzi zdumienie i obrzydzenie,

gdy żenująca z upadłych wylewa się mdłość.

2. Nie zaklęcia i pustych formułek klepanie,

twego ducha leczy i nań światło sprowadza,

ale w ogniu kąpiele, kwasem oblewanie.

Gdy poznajesz smak tego, co w pole prowadza.

3. Gdy tylko rozumieć plemienną mowę zacznie,

wpajają imperatyw strachu i pokory

ich potomstwu, bredząc i zawodząc dziwacznie,

puste metafory. Z hucpy - duszy doktory.

4. Odkąd to słowo ciałem się stało i między

nimi zamieszkało, nowe ku czci Atonów

budują Świątynie, ssąc z głupoty i nędzy.

Swą wszechwładzę czerpiąc z fanatyzmu katonów.

5. Dziedzictwo po tych, którzy spychając swoich z drzew,

gorszych towarzyszy, gdy lew pod nim leżał,

w imieniu losu sprowadzali potwora gniew,

by wybryk ewolucji i odszczepieńca zeżarł.

666. W całej swej różnorodności, wstańcie z kolan!

W liczbie przyjdźcie i łańcuchy wszelkie zerwijcie

- dzieci Sa`ela – taka jego wieczna wola!

A wy: karły, szamani i zające drżyjcie!