Ze zmierzchem w noc się głęboką pogrążę

która tkwi za progiem kocio przyczajona

by drasnąć mi gardło szkarłatnym paznokciem -

tym moim oddechem niby ptak świszczącym

Kogucią pobudkę wnet odtrąbi przedświt

on twarzą śmierci niczym płótno białą -

jeszcze rosy posłucham w liściach pulsującej

i przygasnę jak świeca zaranną gwiazdą

13.05.2017