CARPE DIEM

tyle odcieni wokół pękają źrenice

błękit zielenią pluszcze zieleń błękit dzieli

żadnej sztalugi pędzli nie znajduję płótna

można oszaleć zbytkiem smakując pasteli

ledwo kieszeni jędrność utonęła w ziołach

pion odurzony ciepłem nie pyta o zdanie

geometryczna niemoc kołysze współrzędne

udaję niewidzialność zawłaszczam posłanie