Jarmark dusz

Rezurekcję poćwiczę,

jeszcze nie minęły trzy dni.

Poczęstuję cię kiczem,

bierz zwycięstwo, gdy piekło drwi!

Kropli krwi nie utoczę,

ty z pustego kielicha pij.

Obraz mdlący roztoczę,

bierz puchary, a nocą wyj!

Zatem: z prochu powstaniesz,

dobra owco i baranie.

Pośród miliardów staniesz,

obok ciebie same dranie.

Duszno jak na pogrzebie,

w tamten ciężki, upalny dzień.

Zanim znajdziesz się w niebie,

porzuć żar i schowaj się w cień.

Suchość ust, bladość twarzy,

na jarmarku dusz czeka Pan.

Głuchy ten, który waży,

niepewność cię dręczy u bram.

Jakież Boga oblicze?

Zapomniałeś, co mówił syn?

Może wyjdź na ulicę?

Przeinaczam? Pierdol ten rym!

+++