chmura

nie przestraszysz mnie chmuro

nie zabierzesz mi lata

dam ci wolno odpłynąć

dam nad lasem zapłakać

i przesłonić na chwilę

zieleń pól roześmianą

by utopić pochmurność

w tobie dobrze poznaną

daj się dosiąść o chmuro

albo skrzydła mi przypnij

niech poniosą mnie w górę

wieczne twoje gonitwy

słowa szepnij do ucha

nasyć barwą obrazy

których dotknąć wciąż pragnę

których błękit nie zważy

w drogę ruszam na przełaj

świat odnaleźć i przestrzeń

o tym marzę od zawsze

pośród chmurnych twych westchnień