w tle fontanna

śpiąca

w snach pogrążona

błękit nieba

jest w tej chwili

tylko wspomnieniem

gwiazdy

ciemną połać nieba

pokryły

księżyc

powoli po mlecznej drodze

wędruje

a latarnie

śpiące miasto

rozświetlają

spacerujesz

stukając o bruk obcasami

ze spuszczoną głową

wędrujesz pustymi ulicami

usiadłaś przy śpiącej fontannie

oświetlasz blaskiem swym

drzemiące przy niej

marmurowe postacie

tak jak płomień świecy

w ciemnym pokoju

otacza światłem

obrazy na ścianach

tak Ty

blaskiem swej urody

otaczasz miasto wieczne

choć śpiące