Jestem fanatycznym zwolennikiem eutanazji. Nie musi być dostępna dla wszystkich, wystarczy, że będzie dopuszczalna dla mnie.

Wszystkim braciom i siostrom w mojej byłej wierze, którzy zalecają mi utopienie, sznur, dół z wapnem, czy piec, przyznaję, że są to bardzo dobre pomysły, jednakże samobójstwo może być problematyczne dla członków mojej bliższej i dalszej rodziny. Wszak co najmniej dziwnie czują się bliscy samobojców, a niekiedy nawet obarczają winą za ten czyn bliskiego, siebie samych. Bądź też obarczają ich życzliwi samobójcy. Eutanazja, to co innego - sprawa załatwiona urzędowo. Nikt się nie czepnie. Zatem domagam się dla siebie eutanazji na życzenie!

Rozumiem, że z punktu widzenia prawa jest to kwestia dosyć trudna, ale przecież dziś mamy dobrą zmianę i nadrzędną wobec prawa jest wola suwerena. Zatem zwracam się do suwerena, z którym łączy mnie szorstka kohabitacja:

Daj Szatanowi, o Maso Ciemności! zdechnąć kiedy zechce! Daj diabłu, o Nieskończony Gejzerze Intelektu!  śmierć i wieczne potępienie! Daj demonowi, Korono Stworzenia!  prawo by uległ bez walki! (MC+NGI+KS)

Daj się przebłagać, a będzie piss, czy tam peace.

A teraz proszę sobie wyobrazić samopodpalenie się demona przed budynkiem kościoła w czasie sumy. A kokretniej w momencie podniesienia. Gong i...

Oto ofiara całopalna na rzecz prawa wyboru godziny śmierci! Błogosławieni, którzy zrozumieli. Zrozum, że każdy jest odzielną od ciebie osobą, a będzie uzdrowiony duch twój.