Jeszcze jedno ze słów-wytrychów. Tak jak "megalomania", "rozdęte ego", "mowa nienawiści", "przyzwoitość" etc.
Tym stwierdzeniem usadziłam w prywatnym mailu jednego mądrującego się właściciela pewnego portalu, "zapytowując" go uprzejmie, dlaczego odeszła z jego łączki większość (bardzo) dobrze piszących? Czy rzeczywiście z tego naliczonego przeze mnie tuzina już nieobecnych, to wszyscy mają aż takie brzydkie charaktery?

:-)))

To bardzo smutne. Czy wszystkie jesteśmy skazane na bycie dewotkami w podeszłym wieku? Najpierw zespół niespokojnych nóg, potem swędzenie odbytu, następnie mastektomia, a na koniec dewocja? Smutny jest los kobiet:-(

Kiedyś niewierzący zarzucali nietolerancję osobom wierzącym. Teraz obserwuję, jakby wektory się odwróciły i przyszły czasy, że to raczej niewierzący, są bardziej nietolerancyjni, od osób wierzących.Co za hipokryzja!

wiele razy widziałam naćpanych wiarą do nieprzytomności. Śpiewali pieśni, wznosili ręce ku górze, ich twarze były rozanielone, a oczy maślane. Nie mam nic przeciwko temu, ale co prawda, nie jestem niewierząca. Uważam jednak, że to prywatna sprawa każdego, w co kto wierzy. Chyba każdy w coś wierzy, tak myślę, bo znam tzw. niewierzących i oni wcale nie są tak naprawdę niewierzący.

Jako oczytany człowiek wiesz,ze dewocja często idzie w złym kierunku-i to jest młotek na wiedzę duchowa,która ma niewiele wspólnego z tym,co na zewnątrz chce się koniecznie pokazać.Oosbiście znam dewoty,ktore zasiadają w pierwszych rzędach swoich ławek kościelnych,głownie uzewnętrzniając swoje wysokie morale,tylko po co?Duchowośc i symbolika może mieć znaczenie wewnętrzne i tu istnieje odniesienie pozytywne,w przeciwieństwie do tego opisanego przez Ciebie alf:-)

Od devotio-wydźwięk zly.