Jutro pójdę na cmentarz

odwiedzić bliskich

zaniose wiązanki

zapale znicze

płomyczek w mojej duszy

wciąż drga

tak bardzo mi was brakuje

dom usnął wraz z wami ciężkim snem

czasem jest jak martwy

nie odpłaca sercem za sercem

czeka na wasze kroki i cienie i trwa

pogrążając się w niebycie

czasem składa dłonie

niczym do modlitwy

i łka cicho

gdy mrok zapada

czy jeszcze kiedyś

wstanie odżyje zanuci