Bardzo dobry wiersz, mimo że jestem przeciwnikiem wykorzystywania fragmentów tekstów religijnych w twórczości, w tym również ich przeróbek. Mimo mojego światopoglądu dla mnie sacrum zawsze pozostaje sacrum.

Janko, chyba takie małe `pastitto` zostanie mi wybaczone. Myślę że, niezależnie od poglądów wszyscy jesteśmy częścią Biblii.

"a ty wijesz się po głowie
jak dziewki w Noc Kupały
i szczekasz skamlesz
przeciwko całemu światu"

Jak się można "wić po głowie"? I co mają do tego "dziewki w noc Kupały"? Kto niby "szczeka i skamle"? Bóg? Oraz dlaczego "przeciwko całemu światu", skoro On go [świat] stworzył i może uczynić z nim co zechce?

Niedobry, przegadany utwór.

...befano, to nie o Bogu, ale to tyle, jeśli chodzi o suplement. Dziękuję za zainteresowanie i stworzenie równowagi w naturze.

Nie mam co wybaczać, bowiem nie czyniłem żadnych zarzutów, o czym świadczą wystawione oceny. Pisałem jedynie, czego jestem przeciwnikiem, ale to wyłącznie odnosi się do mnie i do mojego postępowania.

Mentalnie jesteśmy dziećmi alfabetu, bo to literatura mówiona i pisana - bajki, ludowe legendy, pieśni, klechdy, wyuczony paciorek, mity biblijne i przypowieści, elementarz, podręczniki i książki - stwarzają świat pojęć każdego z nas.

Kim jest ten, kto przychodzi niezapowiedziany? (patrz 1. dwuwers)

kto wije się po głowie i szczeka przeciwko całemu światu?

Na to pytanie odpowiada, stylizując swoją wypowiedź na biblijne teksty, ostatnia strofa

Czekam aż będzie można polecieć w dwie strony /jednocześnie/ - patrz tytuł wiersza - i dalej, już w ostatniej strofie, czytamy, co następuje:

z alfabetu powstałeś
i w alfabet się obrócisz
kiedy ja zostanę powietrzem

(cytuję z pamięci)

Liryczny "ja" widzi świat i "tego, który przychodzi" z lotu ptaka, z góry - i reprezentuje głos Narratora Wszechwiedzącego. W tej manierze wszyscy chętnie i często komentujemy wszelkie zdarzenia, ponieważ psychologicznie ZAWSZE tylko "ja wiem lepiej"