pod wrześniowym niebem

potknęłam się o twój uśmiech

otuliłeś mnie ciepłem

jak wydzierganym szalem

jesienią

śledziliśmy pląsy liści

i nitki babiego lata

zamotane w marcinki

nocą

nasz złączony oddech

zawstydzał księżyc

pamiętasz zimowe wieczory

pachnące herbatą z miodem i wanilią

a choinkę i tego

zmarzniętego kota

którego przyjęliśmy pod dach

czy i wiosenne momenty

wymalują w naszych umysłach

obrazy jak ze snu

czy i je zapamietamy