No, bo jak nie teraz to kiedy?

Chyba i mnie ten optymizm się udzielił, wobec czego wystawiam najwyższe oceny.

Przypomniała mi się poprzednia "Uliczkę znam w Barcelonie..." ;)
Kurde, jak są kropki, to i przecinki by się przydały.

No cóż, ani to znakomite, ani bardzo dobre - moim zdaniem. Mylę, że polska drużyna zasłużyła na elegantszą oprawę - satyryczną.

"Dnia 1. Września roku paaaaaamiętnego
fryc napadł na Polskę z kraju sąsiedniego.

Domy popalone, szpitale zburzone -
gdzie się mają podziać ludzie poranione??

Lecą bomby z nieba, brak jest wszystkim chleba..."

Tak to chyba leciało w tej przywołanej przez Autora podwórkowej dziadowskiej śpiewance...

W "Zakazanych piosenkach" (z 1946 r.!!) na nieostygłych zgliszczach Warszawy skręcono boskie sceny z muzyką w tle - polecam ku pokrzepieniu przy okazji cały ten film L. Buczkowskiego wszystkim nam Polakom, małym i Dużym.

Fraszka - majstersztyk.