Ku źródłu

Tam gdzie idzie się pod prąd nurtu

Często droga narzuca strój cierpienia

Natenczas pod wpływem raportu

Fatałaszki tracą blask uwielbienia

W krzyżu któ­ry na wskroś otwie­ra

Skryte zaułki sekretów sumienia

I krew w tajemnicy sapera

Niesie krople świętego dotlenia

Krzyż sio­stry i odcisk u bra­ta

Mi­gotają mię­dzy białą ligniną

Siostra opaską rany łata

I postacie po korytarzu pły­ną

Już gwiazdy mrugają za oknem

Na macie pątnik wspar­ty na mistyce

Jaśnieje urzeczony pięknem

Przez okno wi­dzi rajską oko­li­cę