O poranku

Chłód ściele się smugami o poranku

Bóg wychyla słońce za widnokręgu

I tuli się ciepłymi promieniami

Ku sercu człowieka by być w zasięgu

W źrenicach maluje się nowa służba

Myśli oraz uczucia tchną lazurem

Czytam list; jaśnieje pomyślna wróżba

Ojcowska opatrzność pobrzmiewa laurem

W  chaosie rzeczy, pogoń za światłem dnia

Jak ptaka lot we wspólnej bliskości

Ojca i dziecka żywa serca lutnia

Śpiewa o cudnej nie ziemskiej przyszłości