Ale to Drzewo całkiem jakieś... drewniane! Przecież w podzięce to Ptaszę drżące jednak w tym superextracudgniazdku wdzięcznie świergoce i pustki samotności całym sobą w tych piórkach wypełnia!

Ps. Jest taka piękna rosyjska śpiewanka "Jarzębina", która opowiada o naszych ludzkich drewnianych tęsknotach, i jak tylko sobie przypomnę jej dokładne brzmienie, może uda mi się ją tutaj przetłumaczyć... A może ktoś to już wcześniej uczynił? To bardzo znana nostalgiczna dumka...