świt szamocze się w oknie

jak ptak zdezorientowany

i co teraz

kiedy prześcieradło

tak mocno przywarło do pleców

a krwiobieg blednie

sam na sam ze śmiercią

serce stygnie

między łóżkiem a katafalkiem

coraz mniej powietrza

a w ustach

zatrzaśnięte słowa

pieśni pochwalnej na cześć Boga

już nie da rady

urodzić się powtórnie