Go to commentsjej dusza mieszka w źrenicach
Text 7 of 32 from volume: ja
Author
Genrepoetry
Formblank verse
Date added2017-12-23
Linguistic correctness
Text quality
Views1440

dziś znowu zatonę w oczach 

bez szalupy i nadziei 

z jednym wiosłem dla odwagi 

 

dopiero uczę się pływać 

nie przeraża ciemność głębi 

fascynacja niezbadanym 

 

boję się przerwanej ciszy 

nie odnajdę słów na piękno 

pozostało niemo patrzeć 

kiedy śmiejesz się z niczego

  Contents of volume
Comments (6)
ratings: linguistic correctness / text quality
avatar
Dziękuję za miłe słowa ;)
avatar
słychać ten śmiech perlisty i zapatrzenie..., piękny zapis ważnej chwili:-))
avatar
bardzo dziękuję :)
avatar
dziś znowu zatonę w oczch
bez szalupy i nadziei
z jednym wiosłem

(by się kręcić tylko w kółko - cytuję z pamięci)

Ano, tak... Spotkanie z obcym człowiekiem, który zabrał nam serce, wymaga istnej lwiej odwagi... i chociaż kawałka jakiejś bodaj deski, jakiejś, daj Boże, brzytwy czy sznurka...

Liryka miłosna najwyższej próby.

Złota
avatar
Jej dusza mieszka w źrenicach (patrz nagłówek wiersza), niby racja, fakt, ale...

"Czy te oczy mogą kłamać?
/Chór: Chyba nie.../
Czyjeś życie znowu złamać?
/Chór: Itp..../"

/A. Osiecka/
avatar
Kiedy kobieta śmieje się z niczego,

(patrz podsumowanie)

to się śmieje, ponieważ NIE WIE, CO ma powiedzieć. To reakcja obronna.

W tej samej sytuacji /kiedy nie wiesz, CO masz powiedzieć/ mężczyzna milczy.

Oboje - każde na swój sposób - nie przyznają się do tej niewiedzy
© 2010-2016 by Creative Media