gdy wspinam się słowami wprost przed twoje usta

wiedziony słodkim smakiem ich błyszczącej żądzy

to chciałbym je dotykać na skrzydłach motyla

szeptem zwilżać zdania palcem szukać kropki

rozbierać metaforą w korowodzie wyznań

uwięzione w oddechu białe alabastry

w spiętych ponad miarę śmiałych oczekiwań

jak w nabrzmiałej próżni wszystkie obietnice

i właśnie wtedy wchodzę całym wersem w sedno

pomiędzy twoje zdania uniesione w tańcu

jakby w okładki książki niezwykłej fantazji

i tej maleńkiej kropki najważniejszej w zdaniu

i czytam cię do końca w świetle kandelabrów

tak żeby tuż nad ranem powtórzyć w zachwycie

najpięlniejsze rozdziały twojej obecności

i wszystkie czułe strofy wyszeptane świtem

a ktedy już zmęczony czytaniem przydługim

siadam w kuchni przy kawie scałowanych myśli

odkładam cię na półkę blisko obok serca

i myślę już o nocy gdy się znowu przyśnisz

https://youtu.be/kboMSfPMLDs