wiatr rozgadał się w szuwarach

i zaprasza do wędrówki

gdzieś przed siebie ciągle goni

roztańczone dwie sznurówki

w oczeretach postał chwilę

przeczesując baziom kotki

i rozmawiał długo z wodą

babim latem kręcąc motki

może kiedyś go zawieje

z dobrą wieścią polnych kwiatów

że na ciebie ktoś tu czeka

wiosną zimą w jesień lato