Samarytańskie łodzie

Prawda nie zatyka ucha

Widzimy jak w świetle rozkwita

Mało kto mądrości słucha

I chętnie w prywatną sieć chwyta

Światło nie zamyka oka

Na obraz wiarą malowany

Atom w drzwiach -  taka epoka

Sceptyka pogląd oglądamy

Dzwony świątyń budzą ranek

Twarz wydobywając z pościeli

Świat nie zbiera rosy tkanek

Wciąż trwa w obłędnej karuzeli

Puls nie zgaśnie i pieśń w piersi

Samarytańskie płyną łodzie

W dobrym czynie - w cnotach szersi

Wzbudzają empatię  w Narodzie