Pękniętym sercem dzwonu

To tylko nowe rany

Nikt nie wie jak opieczętowany

Mówią; cios mu zadany

Bo w narodzie geniusz duch wygnany

On przodków skargą smagał

Pękniętym sercem o posłuch błagał

W hejnale dmie apele

Do budowania kraju na skale

Ten i tamten wciąż  kicha

Naród wlokąc do samego licha